Architectuurfotograaf Ossip van Duivenbode legde onlangs Little C op de gevoelige plaat. En wel vanuit een heel bijzonder perspectief. Vanuit een vliegtuig op 400 meter boven Little C schoot Ossip indrukwekkende beelden. Van Rotterdam én van Little C. En wij zijn natuurlijk very Curieus naar wat hem opviel tijdens het fotograferen.
1. Hee Ossip, hoe is dat om zo vanuit een vliegtuig een nieuw stuk stad vastleggen? En ik ben vooral benieuwd: wat gaat er door je heen als je vanaf deze hoogte door de lens van je camera kijkt naar het project?
“Zodra je door de camera kijkt ‘vergeet’ je even hoe bijzonder de situatie is. Fotograferen vanuit een vliegtuigje vergt veel concentratie door de constante bewegingen en het niet stil kunnen hangen. Je bent druk met de camera in de weer en strak met de piloot aan het communiceren over de ideale route. Pas bij de momenten dat je even niet aan het fotograferen bent realiseer je je wat je echt aan het doen bent en hoe indrukwekkend het nog altijd is.”
2. Wat vond je het leukste aan het fotograferen van Little C?
“Om te zien hoe enthousiast en trots de bewoners op het project zijn.”
3. Waarop heb je gelet bij het fotograferen van project? Zijn er bepaalde elementen die je er echt op wilde hebben?
“Vooral hoe het project in de stad landt. Komend van het Tunneltrace, de Westzeedijk of G.J. de Jonghweg doemt het project ineens op als een groot en stoer ensemble. Maar hoe dichterbij je komt hoe anders de schaalbeleving.”
4. Wat bleek echt een uitdaging te zijn tijdens het fotograferen?
“Het liefst fotografeer ik natuurlijk een project dat volledig af is, groen tot wasdom gekomen en gebruikers ingetrokken. Deels missen deze elementen en er wordt daarnaast nog aan het project gebouwd. Dat maakt het fotograferen wat moeilijker.”
5. En waren er momenten bij dat je dacht dit is appeltje-eitje?
“Het mooie contrast dat op de gevels ontstaat bij een heldere zon en alle details zo mooi zichtbaar maakt.”
6. Wat vond je het meest verrassend aan het project?
“De intimiteit binnen het project. Tussenstraatjes die een fijne beslotenheid krijgen door de voordeuren die eraan grenzen. Je voelt dat de bewoners zich de openbare ruimte toe-eigenen en dat je als het ware te gast bent in hun gezamenlijke huiskamer.”
7. Zou je zelf in Little C willen wonen?
“Ja. Mij spreekt de combinatie van het stedelijke en intieme erg aan.”
